A Axente de Emprego de Pontevedra envía esta información que pode ser de interés na hora de elaborar o CV.

CSI●F       JUSTICIA       INFORMA

QUE NON DEBERÍAS POÑER NO TEU CURRÍCULO

Contidos

O currículo vitae é unha forma de venderse: se se cometen fallos, a empresa adoita descartar de forma automática o aspirante. Por iso é importante aprender a sortear os 'erros' máis habituais.

Todo é subxectivo, pero hai algunhas referencias nos currículos que 'chían' ás empresas e poden afastar o candidato do posto ao que aspiran. Estas son as máis significativas:

·         Detalles persoais. Non convén indicar a relixión, o estado civil ou as simpatías políticas. Só de forma excepcional, cando é importante para o desempeño do posto, deberían mencionarse vínculos con organizacións de distinta índole.

·         Con ou sen foto? Esta non é a cuestión. O importante é non pasar a formar parte do grupo de aspirantes que sorprende a seleccionárelos con fotos con moi pouca roupa, facendo pousados ou realizadas nunha noite de festa. A menos que o interesado sexa modelo ou intérprete, estas instantáneas son unha mala opción. A clásica foto de carné é a máis apropiada para o currículo.

·         Hobbies e tempo libre. Pode obviarse no currículo vitae calquera información que non estea relacionada cos obxectivos laborais. A empresa non adoita ter en conta as actividades lúdicas ou os trofeos conseguidos polo candidato no seu tempo de ocio.

·         Expectativas salariais. Canto se quere gañar? Dicir moito ou pouco diñeiro pode prexudicar ao aspirante de especificalo no currículo. O mellor é tratar o asunto durante a entrevista persoal, non antes, a menos que o esixa a compañía.

·         'Maquillar' o documento. Non é aconsellable abusar do termo 'experto' en determinadas materias ou programas. O seleccionador podería sospeitar que o candidato está a esaxerar coa experiencia profesional ou o nivel de idiomas que asegura ter.

·         Mentir. Unha vez enviado, o que diga o currículo vai a misa. De aí que non haxa que dar nomes falsos de empresas, crear xefes imaxinarios ou inventar cartas de recomendación. As compañías contrastan os datos: un estudo realizado por CareerBuilder sinala que o 72% de as empresas descubriron mentiras nos currículos, o que supón un desprestixio para o aspirante.

·         Despedimentos procedentes. Na carta de presentación ou o currículo, o candidato debe aforrar os detalles sobre como finalizou a súa última relación laboral. Mais aínda se o motivo foi un despedimento polo seu baixo rendemento, roubou á empresa ou chegou tarde en reiteradas ocasións. Iso si, a pesar de non o reflectir por escrito, se o seleccionador pregunta ao aspirante na entrevista de traballo sobre esta cuestión, este debería afrontar os feitos e ofrecer unha explicación.

·         Non achegar referencias. Indicar que se teñen cartas de recomendación e non sumalas ao currículo pode facer dubidar da palabra do candidato. Cando se dispoñen de referencias, o mellor é entregalas á empresa e adiantarse a que esta as solicite.

·         Información confidencial. Ter tido acceso a datos relevantes dunha organización, non supón que deban revelarse no currículo. Isto creará desconfianza en seleccionar, que prescindiría do candidato para determinadas funcións.

·         Exceso de información. Hai que evitar sobreactuar con frases sobrecargadas do tipo: "Supervisión dando exemplo aos demais" ou Considérome unha persoa proactiva e traballadora que podo achegar moito á súa empresa. Convén resumir os datos e que o currículo non exceda dun ou dous folios.

·         Faltas de ortografía. As empresas terán en conta calquera incorrección. Cometer erratas no currículo ou usar expresións coloquiais, poden arruinar unha boa candidatura. Hai que analizar o currículo co máximo detalle antes de presentalo.